35..ഏഴാം  ശ്ലോകംതുടർച്ച.....///////////////

//////////////// ന അപ്രജ്ഞം = അപ്രജ്ഞൻ  (അചേതൻ ) അല്ലാത്തവനും .
അദൃഷ്ടം  = ദർശിക്കപ്പെടാത്തവനും
അവ്യവഹാര്യം = വ്യവഹരിക്കപ്പെടാൻ പാടില്ലാത്തവനും
അഗ്രാഹ്യം  = കർമ്മേന്ദ്രിയങ്ങളേക്കൊണ്ട് ഗ്രഹിക്കപ്പെടുവാൻ കഴിയാത്തവനും
അലക്ഷണം  = ലക്ഷണങ്ങൾ  (അറിയാനുള്ള അടയാളം ) ഒന്നുമില്ലാത്തവനും///////////////
/////////////// ന അപ്രജ്ഞം = അപ്രജ്ഞൻ  (അചേതൻ ) അല്ലാത്തവനും .//////////////////
മനസ്സില്ലാത്തവൻ,വികാരങ്ങൾ  ഇല്ലാത്തഅവസ്ഥയാണ് ഈശ്വരന്റെ പരമാത്മ സ്വരൂപം.അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവൻ പലപ്പോഴും സുനാമിയായും...മന്ദമാരുതനായും വന്നുചേരുന്നു...അവൻ ...വികാരങ്ങൾക്കെല്ലാം  മധ്യത്തിൽ അവൻ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു.... വ്യക്തമായി വികാരങ്ങൾ രൂപം  പ്രാപിച്ചു മനസ്സായി എല്ലാം അതിലൂടെ അറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന  അവസ്ഥ അവിടെയില്ല...അതിനാൽ  അറിയുന്നവൻ  ,വ്യക്തിത്വം അവിടെയില്ല.....എന്നാൽ എല്ലാം അറിയുന്ന ബോധം അടിയിൽ ഉണ്ടുതാനും.
////////////// അദൃഷ്ടം  = ദർശിക്കപ്പെടാത്തവനും/////////////// ദൃഷ്ടാവ് എന്ന  എല്ലാം കൗതുകത്തൊടെ   കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവൻ ഇല്ലാതെയാകുമ്പോൾ അവിടെ ദർശിക്കുക   എന്ന പ്രക്രിയ നടക്കുന്നില്ല...അതിനാൽ  ദൃശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും ദര്ശിക്കപ്പെടുന്നില്ല ...കാരണം ദൃഷ്ടാവ് ദൃശ്യമായി മാറിയിരിക്കുന്നു..
//////////// അവ്യവഹാര്യം = വ്യവഹരിക്കപ്പെടാൻ പാടില്ലാത്തവനും/////////////
വ്യവഹാരത്തിന് രണ്ടു പേർ  ആവശ്യമുണ്ട് .എന്നാൽ ഇവിടെ ഉള്ളിൽ  നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങലായതിനാൽ അതിനെ ബാഹ്യലോകത്തേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരാനും വ്യവഹരിക്കാനും കഴിയില്ലല്ലോ...അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും വ്യവഹരിക്കുവാൻ ..അതിനെ ബാഹ്യപ്രപഞ്ചത്തിൽ കൊണ്ടുവന്നു വാക്കുകളിലൂടെ പറയാൻ തുടങ്ങുന്ന നിമിഷം ഈശ്വരൻ എന്ന  ഏക സത്യം  കള്ളമായി  മാറുന്നു...കാരണം അപ്പോൾ ബോധ തലത്തിൽനിന്നും വ്യത്യസ്ഥമായി ബാഹ്യ ലോകം പലതായി നിലകൊള്ളുന്നു...അവിടെ നിന്റെ ഈശ്വരനും എന്റെ ഈശ്വരനും ഉണ്ടായേ മതിയാകു .അതിനാലാണ്  ഋഷി തുരീയം എന്ന്  മാത്രം വിളിച്ചത്.
///////////// അഗ്രാഹ്യം  = കർമ്മേന്ദ്രിയങ്ങളേക്കൊണ്ട് ഗ്രഹിക്കപ്പെടുവാൻ കഴിയാത്തവനും/////////////
ഗ്രഹിക്കുക എന്ന  പ്രക്രിയ സാധാരണയായി നടക്കുന്നത് മനസ്സിലാണ്...മനസ്സ് പഞ്ചെന്ദ്രിയങ്ങളിൽനിന്നുള്ള  സംവേടനംങ്ങളെ തിരിച്ചറിയുകയാണ് അവിടെ സംഭവിക്കുക .എന്നാൽ ഇവിടെയെത്തുന്ന സാധകനെ  സംബന്ധിച്ചു  അയാൾ  രണ്ടായതെല്ലാത്തിനും  യോഗംസംഭാവിച്ച്ചവൻ  അഥവാ പൂർണനായ  "യോഗി" ആയിമാറുന്നതിനാൽ  അയാളേസംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഗ്രഹിക്കൽ അഥവാ മനസ്സിലാക്കൽ എന്നതിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലതന്നെ ...അവിടെ മനസ്സിലാക്കപ്പെടുന്ന ബാഹ്യപ്രപഞ്ചത്തിൽനിന്നുള്ള സംവേദനങ്ങൾ ശരീരസംരക്ഷണ വുമായി മാത്രം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മനസ്സിലാക്കുന്നവനും മനസ്സിലാക്കുന്നതും എന്ന വ്യത്യാസം പ്രാജ്ഞനിൽ  വരയെ വരുന്നുള്ളൂ.തുരീയത്തിൽ ബോധം അകത്തും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ അവിടെ ഗ്രഹിക്കുവാനായി ഒരു വ്യക്തിത്വം ,മനസ്സ് നിലനില്ക്കുന്നില്ല.അതിനാൽ  അത് ഒരേസമയം പൂർണ്ണമായ  അറിവും അറിവില്ലാ യ്മയുമാകുന്നു .അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഈശ്വരനെ അറിയാൻ ശ്രമിച്ച്ചവരൊക്കെ പരാജയപ്പെടുന്നു....പരാജയപ്പെടുകയും ചെയ്യും..കാരണം സ്വന്തം മനസ്സാകുന്ന അഹംകാരത്തിനു  ആ വലുപ്പത്തെ ചിന്തിക്കുവാൻ പോലും സാധ്യമല്ല.ഏക പോംവഴി ആ അഹംകാരത്തിനു  സ്വയം ഇല്ലാതാവുക എന്നതുമാത്രമാണ്...അപ്പോൾ അത് എല്ലാമായ ബോധമായി സ്വയം തിരിച്ചറിയുന്നു  .വെള്ളത്തുള്ളി സമുദ്രത്തിൽ വീണ്  താൻ സമുദ്രമാണെന്ന് സ്വയം അറിയുകയും ...സർവശക്തനാവുകയും അനന്ത സ്വാതന്ത്രിയവും പരമാനന്ദവും അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു..........

സെൻ കഥ 


ഒരിക്കൽ ഒരിടത്ത് തത്വചിന്തകനും പണ്ടിതനുമായിരുന്ന  ഒരുവൻ  സെൻ  പഠനത്തിനായി വർഷങ്ങൾ സ്വയം സമർപ്പിച്ചു .അവസാനം ബോധോദയമുണ്ടായ ദിവസം തന്റെ പുസ്തകങ്ങൾ  എല്ലാം എടുത്തു മുറ്റത്ത് കൊണ്ടുവന്നു വച്ചു .എന്നിട്ട് അതിനു തീ കൊളുത്തി...!!!
..തുടരും............

Read more on Blog- http://mandookyam.blogspot.in/

Like - https://www.facebook.com/pages/Thapovan-spiritual-research-and-meditation-centre/520513041382625